الیاف سیسال (Sisal)

سیسال نام یک لیف برگی حاصل از گیاه سیسال می باشد. این گیاه عمدتا در آمریکای مرکزی پرورش می‌یابد و این نام از بندری به نام بندر سیسال یوکاتانا واقع در خلیج مکزیکو گرفته شده است. در حال حاضر این گیاه به مقدار فراوان در شرق آفریقا، نواحی آمریکای مرکزی و جنوبی و همچنین در کشور چین کشت می شود.

برگ های این گیاه ماهیتا وسیع، مسطح و کلفت هستند و روی تنه ی کوتاه گیاه به طریقی قرار می گیرند که به شکل یک گل در می آیند. وقتی عمر این گیاه به ۶ تا ۷ سال رسید، گل می دهد که طول ساقه آن تا می تواند 6 متر ارتفاع داشته باشد. وقتی که عمر گیاه به چهار سال رسید عمل برداشت برگ آغاز می شود و از این هنگام تا زمانی که گیاه میمیرد از برگ آن استفاده می شود.

یک گیاه خوب در طول عمرش حدود ۲۵۰ عدد برگ می دهد که هر برگ حدود ۱۰۰۰ عدد لیف دارد. با این وجود الیاف تنها حدود ۴ ٪ از وزن کل برگ را تشکیل می‌دهند(منبع). برگ های چیده شده را توسط ماشین های مخصوص خورد می کنند و الیاف را از آنها خارج می کنند و پس از شستشو دادن آنها را در معرض تابش آفتاب قرار می دهند. الیاف ضمن خشک شدن سفید نیز می‌شوند.

ساختمان و خواص سیسال

طول برگ های گیاه پرورش یافته به 60 تا 120 سانت می رسد که بسیار محکم هستند و از تعداد زیادی لیف تشکیل شده اند که وسیله صمغ طبیعی به یکدیگر چسبیده اند.  اگر تولید تجارتی این گیاه با دقت انجام گرفته باشد، رنگ الیاف آن کرم متمایل به سفید خواهد بود. این الیاف سخت هستند و قابلیت انعطاف آنها کم است. چنانچه این الیاف مدت طولانی در معرض آب شور قرار ضعیف می‌شوند.

مصرف سیسال

سیسال مانند سایر الیاف سلولزی نظیر لینن و پنبه رطوبت را به خوبی جذب می‌کند و رفتار آن در برابر واکنش های شیمیایی شبیه الیاف لینن و پنبه است.

تا قبل از جنگ جهانی دوم مقدار زیادی از این لیف به عنوان طناب در صنایع حمل و نقل استفاده می‌شد و مصارف دریایی آن نیز قابل ملاحظه بود. مقاومت این لیف در تماس مداوم و طولانی با آب شور دریا کاهش می یابد ولی با وجود این هنوز هم مصرف طناب های ساخته شده از سیسال در صنایع ماهیگیری و حمل و نقل دریایی رایج است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی نساجی از این لیف در برخی از پارچه های تزیینی، قالی‌، موکت و به ویژه کلاه و کیف خانم ها استفاده می شود.