دوام و طول عمر یک پارچه، بستگی زیادی به مقدار و نیز نوع استفاده نهایی از آن دارد. بدیهی است چنانچه پارچهای، بدون در نظر گرفتن این عوامل انتخاب شود و مورد استفاده قرار گیرد، به زودی مرغوبیت خود را از دست داده و قابل استفاده نخواهد بود.
مهمترین عوامل در رابطه با دوام یک پارچه و مقدار و نوع استفاده نهایی از آن عبارتند از:
- انتخاب صحیح الیاف تولیدکننده آن پارچه
- طریقه و ساختمان بافت
به طور مثال از الیافی که مقاومت سایشی خوبی برخوردار هستند، میتوان پارچه پر دوامی تولید نمود. در زمینه بافت نیز چنانچه یک پارچه با ضخامت بیشتری بافته شده باشد، از دوام نسبی بهتری برخوردار خواهد بود.
چنانچه اشاره شد، ساختمان و طریقه بافت نیز در دوام پارچه نقش موثری را ایفا می نماید. برای مثال پارچههایی که به طور فشرده بافته شده اند، به دلیل فشرده قرار گرفتن نخ ها و الیاف کنار یکدیگر، در هنگام سایش، الیاف در نخ از یکدیگر جدا نشده و در نتیجه پارچه ظاهر خود را به خوبی حفظ می نمایند.
الیافی از قبیل استات، تری استات و ویسکوز در هنگام تر شدن از نظر مقاومت سایشی تضعیف شده و همچنین در نتیجه شستشوی مکرر، پارچه های تولید شده از این نوع الیاف، کم دوام میشوند و مرغوبیت خود را از دست میدهند. عوامل دیگر از قبیل مواد شیمیایی مورد استفاده در خشکشویی، پودرهای رختشویی، نور و حرارت نیز باعث تضعیف مقاومت سایشی برخی از الیاف، از جمله ابریشم و اکریلیک می گردند.